Het gebruik van Portugese bijnamen in capoeira is een traditie die voortleeft sinds de slaventijd op de Braziliaanse plantages. Capoeira is ontstaan onder slaven die werkten op deze plantages. Het was een vorm van verzet en overleving, een “slavensport”. De slaven mochten geen gevechtssport beoefenen, omdat de bewakers vreesden dat ze zouden proberen te ontsnappen of zich vrij te vechten. Om die reden ontwikkelden ze een vechtkunst die leek op dansen, zodat het minder verdacht zou lijken. Ook dit werd echter uiteindelijk verboden.
Om hun ware identiteit verborgen te houden en zich te beschermen tegen vervolging, kozen de capoeiristas schuilnamen. Deze traditie zetten we vandaag de dag voort. De bijnaam, of “apelido,” moet passen bij je persoonlijkheid en je manier van capoeira beoefenen. Het is een eerbetoon aan de geschiedenis en de veerkracht van degenen die capoeira hebben ontwikkeld en in stand gehouden.
Het hebben van een bijnaam versterkt ook de gemeenschapszin binnen de capoeira-gemeenschap. Het schept een band tussen beoefenaars, ongeacht hun achtergrond, en verbindt hen met de rijke geschiedenis van capoeira. Zo blijft de traditie levendig en wordt de erfenis van capoeira doorgegeven aan nieuwe generaties.
